قدس آنلاین- این روزها پیام‌رسان «تلگرام» تقریباً به تمامی زوایا و شئون زندگی ما نفوذ و رخنه کرده است. تقریباً همه ایرانی‌هایی که گوشی هوشمند دارند یا از اینترنت برای ارتباطات خود استفاده می‌کنند، یک نسخه از این نرم‌افزار را روی دستگاه خود دارند و با استفاده از آن اطلاعات گوناگونی را رد و بدل می‌کنند، اطلاعاتی که گاه ممکن است محرمانه یا حتی خیلی محرمانه باشد یا برای زندگی شخصی آن‌ها و یا برای جامعه و کشور؛ بنابراین بحث «امنیت» در چنین نرم‌افزاری بسیار حیاتی و مهم است.

همان طور که حتماً می‌دانید در سال‌های گذشته اخباری مبنی بر نفوذ یا درخواست باز شدن درهای برخی از بزرگ‌ترین غول‌های دنیای ارتباطات و اطلاعات مانند گوگل، یاهو، فیسبوک و... روی دستگاه‌های اطلاعاتی، منتشر شده و همکاری برخی از این شرکت‌ها با دستگاه‌های اطلاعاتی در آمریکا، موجب رسوایی شده است. پس چیزی که روشن است این است که تقریباً هیچ پیام‌رسان یا شبکه‌ای از نفوذ دستگاه‌های اطلاعاتی – حال یا به صورت خودخواسته و یا تحت فشار – مصون نخواهد بود.

بر اساس گفته معاون مرکز ملی فضای مجازی، ۶۰ درصد پهنای باند اینترنت در کشور ما در اشغال پیام‌رسان تلگرام است! آمارها نیز از استفاده گسترده و روزانه حدود ۴۰ میلیون ایرانی از این نرم‌افزار ارتباطی حکایت دارند. کمی دقت در این ارقام درشت و حیرت‌انگیز نشان می‌دهد که مردم ما تا چه میزان به این پیام‌رسان خارجی وابسته شده‌اند و روزانه چند هزار ترابایت اطلاعات در این شبکه بارگذاری و رد و بدل می‌شود. حتماً می‌دانید که تلگرام یک نسخه پشتیبان از اطلاعات شما را روی سرورهای خود نگهداری می‌کند.

تلگرام و مدیران آن همواره تلاش کرده‌اند که از آخرین فناوری‌های امنیتی و رمزگذاری برای این اپلیکیشن استفاده کنند و البته این پیام‌رسان در بین همتایان خود یکی از امن‌ترین‌ها نیز به شمار می‌رود. اما داستان فشارهای وارد آمده بر بنیانگذار این پیام‌رسان در زادگاهش روسیه برای به اشتراک‌گذاری اطلاعات کاربران با دولت و سپس مهاجرت یا بهتر بگوییم فرار «پاول دوروف» به جزایر کاراییب و اخیراً نیز فشارهای دولت آمریکا بر مدیران تلگرام برای همکاری اطلاعاتی با دولت آمریکا، زاویه تازه‌ای در زندگی پرفراز و نشیب «تلگرام» باز می‌کند. شاید این موضوع بتواند برای ما نیز مهم باشد که مقاومت‌های تلگرام - البته آن‌گونه که مدیرانش ادعا می‌کنند – در برابر فشارهای دولت‌های بزرگی مانند روسیه و آمریکا، پایان‌ناپذیر نخواهد بود. پاولِ جوان تا ابد نمی‌تواند در هتل زندگی کند و از ترس نهادهای امنیتی، حتی قرار مصاحبه‌اش را در محل امن بگذارد. اگر آمریکا و روسیه با هم توافق کنند، خیلی راحت سد مقاومت ادعایی تلگرام ترک بر می‌دارد و آن وقت بزرگ‌ترین بازنده این بازی، دولت و ملت ایران خواهند بود که میلیون‌ها ترابایت اطلاعات خود را روی سرورهای تلگرام جا گذاشته‌اند!